Bugün en sevdiğim beyaz salına salına indi gökyüzünden
Herşeyi ile içime gömülen bu şehre...
Neydi bendeki bu durgunluk!
Uzun zamandır tatsız birşeyde yaşamamıştım aslında...
Oturduğum yerden doğrulup, cama doğru yürüdüm.
Günün en yoğun saati dışarda...
Kimi arkadaşının kolunda,
Kimi şakalaşıp yanındakiyle,
Kimi hararetli bir şekilde anlatarak birşeyleri,
Kimi telefonunu kurcalayıp, arada bir önüne bakarak,
Kimi de yalnızlığını koluna takarak,
Hep biryerlere yetişme çabasında.
Ama kimse arada bir üzerine konan güzelliğin farkında değil!...
Sonra pembe pardösülü küçük bir kız çocuğu döndü köşeden.
Telefonuyla konuşan annesinin elinden tutuyor,hızlı adımlarına ayak uydurmaya çalışıyor,
Ama gittikleri yönü, yeri hiç merak etmiyordu...
Onun tek ilgilendiği benim masum beyaz kar tanelerimdi.
Küçücük ağzını kocaman açmış,
Yüzünü gökyüzüne dönmüş,
Bir yandan da elindeki boncuklu çantasını sallıyordu.
Kimseyi umursamadan...
Bugün gördüğüm tek güzellik bu kızdı diye geçirdim içimden,
Yüzümde hafif bir gülümsemeyle...
O, yağan şu kardan bile çok daha güzeldi...
O, dışarda koşuşturan herkesten çok, çok güzeldi...
Sonra masamın başına döndüm.
Bitirmem gereken yarım işler,
Yapmam gereken hesaplamalarla doluydu masamın üstü...
Aklımı dışarda bırakamadan,
İçimdeki sızıyı bastırıp,
Kendime bir kahve daha söyleyip koyuldum işimi yapmaya...
Yapmam gereken formaliteler bitti birkaç saat sonra.
Askıdan montumu aldım,
Atkımı boynuma doladım,
Çantamı elime alıp vedalaştım iş arkadaşlarımla...
Sonra evin yolunu tuttum.
Aynı yolları yine yalnız yürümem gerek!!!
Kısalmıyor evin yolu tekbaşına...
Keşke bir tanıdıkla denk gelip,
Onunla paylaşsak bu uzun dönüş yolunu!
Tüm bunları içimden geçirerek devam ettim adımlarımı atmaya...
Senin işyerini gördüm karşıdan,
Renkli ışıklarla süslenmiş vitrinine baktım.
İçeri girdim hiç aklımda yokken...
Gereksiz ve ne zaman kullanacağımı bilmediğim şeyler aldım.
Bu sefer başkası ilgilendi benimle...
Düşünmedim bile aldıklarımın ne işe yarayacağını...
Kapıyı açtığımda, yüzüme vuran karlar gözyaşlarıma karıştı.
Ve yine koyuldum yollara...
Sen olsan şimdi...
Okul günlerimizden, artık görüşemediğimiz arkadaşlarımızdan bahsetsek...
Sen bana yine kilo aldığımı söylesen...
şu yağan karı paylaşsak seninle!
Paylaştıkça daha da güzelleşse kar!...

Ben kırmam artık seni,
Yeterki yanımda
Sen olsan şimdi...



bu şiirim, 1 yıl önce kaybettiğim arkadaşıma armağanım olsun...

seni hiççç unutmadım..........

BEN DEğİLDİM

Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebepsiz ağlamaya.
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya..
Bunu bilen ben değildim.

Bir kitap okuyordun dalgın..
İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda.
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın..
O ölen ben değildim..


Özdemir Asaf

'' Ortaokuldayken sınıf arkadaşlarımdan biriyle ciddi bir tartışmaya girdim.Onun haksız olduğundan, benimse haklı olduğumdan kesinlikle emindim.Öğretmenimiz bize çok önemli bir ders vermeye karar verdi.Bizi bütün sınıfın önüne çıkardı ve arkadaşımı masanın bir tarafına, beni de diğer tarafına yerleştirdi.Masanın tam ortasında yuvarlak bir nesne vardı.Siyah bir nesne.Öğretmen diğer çocuğa nesnenin rengini sordu.Çocuk 'Beyaz.' diye yanıtladı.Söylediğine inanamadım çünkü nesne siyahtı!Yeniden tartışmaya başladık, bu kez nesnenin rengi hakkında!Öğretmen bu kez beni çocuğun yerine, onu da benim yerime geçirdi.Ve bu kez nesnenin rengini bana sordu.'Beyaz' yanıtını vermek zorundaydım, çünkü belliki nesnenin bir tarafı beyaz, diğer tarafı ise siyahtı.Öğretmenimiz bana o gün çok güzel bir ders verdi: Karşımdaki kişinin bakış açısını anlamak için kendimi onun yerine koymam gerekiyordu.''

Judie PAXTON

Bir yerlerde tikanip kaldiginda hayat, soluk almak guclestiginde, Yuregin susup, mantigin suruklemeye basladiginda ayaklarini, Daglara donmeli yuzunu insan. Yeni patikalar, yeni yollar secmeli, yuregini ferahlatacak; Yeni insanlarla 'tanismali, yeni kesifler yapacak.... Hep isteyip de, bir gun yaparim diye erteledigi ne varsa, Gerceklestirmeyi denemeli! Her gecen gece, olume bir gun daha yaklastigini; zamanin bir nehir, Kendisinin bir sal olup da, O dursa da yolculugun devam ettigini anlamali. Bas dondurucu bir hizla geciyorsa birbirinin ayni gunler, Her aksam ayni can sikintisiyla eve giriliyorsa, Degistirmeye calismali bir seyleri; Kucuk seylerle baslamali belki; ornegin, bir kac durak once inip Servisten, otobusten; yurumeli eve kadar, yuregine takmali gunes gozluklerini; Gordugunu hissedebilmeli! Sagligini kaybedip, olumle yuz yuze gelmeden once, Degerli olabilmeli hayat! I lla buyuk acilar cekmemeli, kucuk mutluluklari fark etmek icin! Baskasinin yerine koyabilmeli kendini; Aglayan birine "gul", inleyen birine "sus" dememeli! Aglayana omuz, inleyene care olabilmeli! Su adaletsiz, merhametsiz dunyaya ayak uydurmamali; Sevgisiz, soysuz kalarak! Dikeni yuzunden hesap sormak yerine gulden, Derin bir soluk alip, hapsetmeli kokusunu icine... Gunesin dogusunu seyretmeli arada bir, seher yeli oksamali saclarini... Karda, yagmurda; sevincine, coskusuna; firtinada boranda; Ofkesine, isyanina ortak olabilmeli doganin! Bir cocugun ilk adimlarinda umudu; bir gencin duslerinde gelecegi; Bir yaslinin hatiralarinda gecmisi gorebilmeli! Calismadan basarmayi, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu Olmayi beklememeli! Ama kucuk, ama buyuk; her hayal kirikligi, her aci; Bir firsat yasamdan yeni bir seyler ogrenebilmek icin; kacirmamali! Cunku; hic dusmemissen, el vermezsin kimseye kalkmasi icin, hic Caresiz kalmamissan, dermani olamazsin dertlerin; aglamayi bilmiyorsan, Nesesizdir kahkahalarin; Merhaba dememissen, anlamsizdir elvedalarin... Ne, herkesi dusunmekten kendini, ne; kendini dusunmekten herkesi unutmamali! Bilmeli; cok kisa oldugunu hayatin; hep vermek ya da hep almak icin... Sadece, anlatacak bir seyleri oldugunda degil, Soyleyecek bir sey bulamadiginda da dinleyebilmeli! Akli ve kalbiyle katilabilmeli sohbetlere... Hafizasi olmali insanin; hic degilse, ayni hatalari, ayni bahanelerle tekrarlamamasi icin! Sorulari olmali, yanitlari bulmak icin bir omur harcayacak! Dostlari olmali, ruhunun ve zihninin sinirlarini zorlayacak! Herkese yetecek kadar buyuk olmali sevgisi; Ama, kapasitesi sinirli olmali yureginin ki, hakkini verebilsin sevdiklerinin; Zaman bulabilsin; Bir tesekkur, bir elveda icin... Yasam dedikleri bir sinavsa eger; Asla vazgecmemeli sevmek ve ogrenmekten; Ama, herkesi sevemeyecegini de her seyi bilemeyecegini de fark edebilmeli insan! Tipki, her seye sahip olamayacagi gibi... Zamanin ninnisiyle, uykuda gecirmemeli hayati...!

Can DUNDAR

Aklıma ilk gelenleri yazayım, yoksa okuduğum klasiklerin neredeyse tamamını buraya yazabilirim

Gorki - Aşk Rüyası

Guy De Maupassant - Mutluluk

Charles Dickens - Bir Noel şarkısı

Mehmet Rauf - Eylül

Victor Hugo - Nişanlıya Mektuplar

Emily Bronte - Uğultulu Tepeler

şimdilik bu kadar...

Okuduğum birçok kitaptan çok etkilendim ama beni en çok etkileyeni bu oldu;

Zana MUHSEN - Annemi Birkez Daha Görsem

Kısaca kitabın konusundan bahsedecek olursak,tatile bilmedikleri bir şehre akrabalarının yanına gönderildiklerini sanan ancak sonradan babaları tarafından tanımadıkları kişilere satıldıklarını anlayan iki kızkardeşin öyküsü. Kız kardeşlerden biri birkaç yıl sonra kurtuluyor ve ülkesine dönmeyi başarıyor. Bu kitabı yazmaktaki amacıda orada kalan küçük kız kardeşini kurtarabilmek...
Bunu başarabildi mi bilmiyorum ama yaşadıkları gerçekten çok acı şeylerdi. Çok uzun zaman önce okumuştum ancak hala birçok cümlesi olduğu gibi aklımda... Okumanızı tavsiye ederim!

<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.devshed.com/c/a/PHP/Client-Management-for-a-PHP-Invoicing-System/">http://www.devshed.com/c/a/PHP/Client-M ... ng-System/</a><!-- m -->

aynı sitede bircok proje ve tutorial (ders) var.

<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.iyibirisi.com/modules/myalbum/">http://www.iyibirisi.com/modules/myalbum/</a><!-- m -->
adresinde komik resimler var

<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.iyibirisi.com">http://www.iyibirisi.com</a><!-- m -->
adresinde solda komik videolar var.

ANTALYA da kurulu INSAAT SIRKETIMIZE asagida belirtilen ozelliklerde surekli calisabilecek elemanlar aranmaktadir;

SANTIYE SEFI : En az 2 santiye gormus, Belek Antalaya da devam eden ve yeni olusacak projelerimizde Santiye Sefi olarak gorev yapacak Insaat Muhendisi veya Mimar,

PAZARLAMA ELEMANI : Cephe kaplama malzemelerinin pazarlamasi, satis ve uygulama organizasyonlarinda calisabilecek , egitilmek uzere, Antalya ve cevresini bilen , oto ehliyetli, isine ve kendisine ozen gosteren , tekniker, Insaat Muhendisi veya Mimar , bilgisayar bilgisine sahip ( word, excel v.b. ) , 25-35 yaslari arasinda ,

RESEPSIYONIST : Musteri karsilama, telefon, fax trafigini idare edecek , kendine ozen gosteren , buro makinalarini kullanabilen , 25-35 yaslari arasi Bayan eleman.

Basvuru : <!-- e --><a href="mailto:ilancepheant@yahoo.com.tr">ilancepheant@yahoo.com.tr</a><!-- e --> veya +90 242 352 07 80 nolu fax

NOT: Ozgecmislerin resimli olmasini ve hangi gorev icin basvurdugunuzu belirtmenizi rica ederim.

İstanbul Anadolu yakasında çalışacak idecad mimari kullanabilen eleman aranıyor.
irtibat: <!-- e --><a href="mailto:info@inaninsaat.com">info@inaninsaat.com</a><!-- e -->