istiklal marşı - mehmet akif ersoy

[admin2]

İSTİKLAL MARşI



Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilփ¢l!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celփ¢l?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helփ¢l
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklփ¢l!

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın փ¢fփ¢kını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim փ®man dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
"Medeniyyet!" dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayփ¢sızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri "toprak!" diyerek geçme, tanı:
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatan?.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatan?.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedփ¢?
şühedփ¢ fışkıracak toprağı sıksan, şühedփ¢!
Cփ¢nı, cփ¢nփ¢nı, bütün varımı alsın da Hüdփ¢,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdփ¢.

Ruhumun senden, İlփ¢hi, şudur ancak emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne nփ¢mahrem eli.
Bu ezanlar - ki şahփ¢detleri dinin temeli -
Ebedփ® yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder - varsa - taşım,
Her cerփ®hamdan, İlփ¢hi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım.

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilփ¢l!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helփ¢l.
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlփ¢l:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklփ¢l!

Mehmet Akif Ersoy